ၾကားလား ျမင္လား မေ၀၀ါးနဲ႔...သူငယ္ခ်င္း

ေဇယ်ာေသာ္ ကဗ်ာ

ငါေျပာတာကို မင္းၾကားပါစ ?
ဒါမွ မဟုတ္,
ငါ႔စကားဟာ နားခါးေစတာမို႔
မၾကားသလိုမ်ား ေန,ေနလိုက္တာလား ?
ေသာကေတြ တေပြ႔တပိုက္နဲ႔ မင္းတို႔ငါတို႔ရဲ႕ ဘ၀
ခၽြတ္ျခံဳက် ၊ ဒုကၡေတြက အေထြေထြ
ဒီအမွန္တရားေတြကို...
မၾကားဘဲမေနလိုက္ပါနဲ႔......သူငယ္ခ်င္း ။ ။

'ျမင္ေအာင္ၾကည့္ပါ'လို႔ ငါကေျပာေတာ႔
မင္းကေျဖတယ္,
'ျမင္တယ္ေလျမင္တယ္' ၊ 'ျမင္ေနသားဘဲ'တဲ႔ ။
ဒါေပမယ္႔ မင္းရဲ႕အျမင္က ဘာလဲ ?
သတိပ႒ာန္တရားေတြ ရႈ႕မွတ္ပြားေနသလို
'ျမင္တယ္' လို႔မွတ္ ၊ 'ျမင္သိစိတ္' မွာတင္ရပ္ ေနရင္
ေဟာဒီ ေလာကီအေရးမွာ..
အလုပ္ဟာ မျဖစ္ေသးဘူး.....သူငယ္ခ်င္း ။ ။

မင္းၾကားေနတဲ႔ ငါ႔စကားနဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္အသံ
မင္းျမင္ေနတဲ႔ ပံုမွန္မဟုတ္ လူလုပ္တဲ႔ေလာကဓံ
မင္းေ၀ဖန္ ဆန္းစစ္ၾကည္႔ပါ ။
ဒီကာလမွာ မၾကားသလို မျမင္သလိုနဲ႔
ေယာင္ေယာင္၀ါး၀ါးလုပ္ေနဖို႔ကို
အခ်ိန္ေတြမပိုေတာ႔ဘူး...သူငယ္ခ်င္း ။ ။

မင္းတို႔ငါတို႔ ဘ၀ေတြဟာ
'နေမာေတ' ဂါထာ အခါခါရြတ္ရံုနဲ႔ဘဲ
ဒီအခ်ဳပ္အေႏွာင္ထဲက လြတ္ၾကမွာလား ?
မင္းနဲ႔ ငါ႔ရဲ႕ လုပ္ရပ္မ်ားဟာ
လတ္တေလာအတြက္လဲ မႀကီးပြား
ေနာင္, နတ္သိၾကား မေလးစားရင္ေနပါ
'အမွန္တရား' ေတာ႔ ျဖစ္ဖို႔လိုတယ္...သူငယ္ခ်င္း ။ ။

ဒါေပမယ္႔,
လိုခ်င္တာ 'အမွန္တရား' မွာ
လိုေနတာ 'ရဲ၀ံ့ျခင္းမ်ား' ဆိုရင္
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္သစ္ပင္ မရွင္သန္ႏိုင္ဘူး ။
မႀကိဳက္တာကို ျငင္းဖယ္လႊဲၿပီး
ႀကိဳက္တာကိုလဲ ေတာင္းဆိုရဲရမယ္ ။
မႏွက္သက္တာေတြ မၿဖိဳဖ်က္ႏိုင္ဘဲ
ႏွက္သက္တာလဲ မထူေထာင္ႏုိင္သမွ်
ငါတို႔ ေတာ္လွန္ေရးက
မၿပီးဆံုးေသးဘူး...သူငယ္ခ်င္း ။ ။

မင္းရဲ႕နားကို အစြမ္းကုန္ စြင့္ပါ
(အသံစံုကို ၾကားေအာင္လို႔)
မင္းရဲ႕အျမင္ အစြမ္းကုန္ ဖြင့္ပါ
(မညီတာေတြ ျမင္ေစဖို႔)
ၾကားလား ? ျမင္လား ? မေ၀၀ါးနဲ႔
ငါေျပာတာကို မင္းၾကားပါစ...သူငယ္ခ်င္း ။ ။ ။

ေဇယ်ာေသာ္ ၁၂ရက္ေန႔ ဧၿပီလ ၂၀၀၈ခုႏွစ္
(ေထာင္တြင္းမွေရးသားေပးပို႔သည့္ ကဗ်ာ)

Rest of your post