ေဒါင္းတမာန္

အဂၤါေန႔၊ ဇြန္လ 03 2008 17:50 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
ေလွဆိပ္ႏွင့္ ကူလီ

ကြမ္းျခံကုန္းရွိ ေလွဆိပ္သို႔ ေရာက္လာသည္။ ေရွ႔ဆက္သြားသူရွိသလို ဤေလွဆိပ္မွေန၍ ပင္လယ္၀ရွိရြာမ်ားသို႔ သြားၾကသည္လည္း ရွိသည္။ က်ေနာ္တို႔ကား တက္ႂကြေသာ လူငယ္အမ်ားစုပါသူမ်ားပီပီ ခပ္ေ၀းေ၀း လိပ္ကၽြန္းအထိ သြားၾကမည္ျဖစ္သည္။ အေတြ႕အၾကံဳရွိျပီး ဦးေဆာင္ လူငယ္သည္ တေန႔ကတည္းက ကြမ္းျခံကုန္းကို ၾကိဳလာျပီး စက္ေလွငွားထားျပီးျဖစ္၍ စက္ေလွက အသင့္ေစာင့္ေနသည္။ ၾကိဳတင္ မစီစဥ္ႏိုင္သူ မွာ ၉၈ ရာခိုင္ႏႈန္းျဖစ္ရာ စက္ေလွငွားမရ၊ ငွားရေတာ့လည္း ေလွဆိပ္ကပ္ဖို႔မရွိ ျဖစ္ေနရသည္။ တခ်ိဳ႔လည္း ခရီးသင့္ရာ စုငွားသြားၾကသည္။ ထိုေန႔အဖို႔ က်ေနာ္တို႔ အစုသာ အေ၀းဆံုးခရီးႏွင္ၾကသည့္အဖြဲ႔ဟု ထင္ပါသည္။

ေငြက်ပ္တသိန္းေက်ာ္ျဖင့္ ၾကိဳငွားထားေသာ စက္ေလွကကမ္းကပ္ဖို႔ ၾကိဳးစားခ်ိန္ က်ေနာ္တို႔ကလည္း အထုပ္ေတြ ကားလမ္းေပၚကေန ေရစပ္ အထိ ထမ္းခ်ဖို႔ လုပ္ရသည္။ မ်က္ႏွာငယ္ေလးမ်ားႏွင့္ ကုန္ထမ္းသမားမ်ားကို ငွားလိုက္ခ်င္ေသာ္လည္း ကိုယ္ေတြအဖြဲ႔မွာ လူငယ္ေယာက်္ား ေလးေတြ အမ်ားၾကီးရွိသည္ႏွင့္ ကိုယ့္ဖာသာ ထမ္းခ်ၾကသည္။ က်ေနာ္လည္း လိုလိုလားလားပင္ က်ရာအထုပ္ ၀င္ထမ္းျပီး ေစတနာကူလီလုပ္ပါ သည္။ ထိုအခ်ိန္ ထိုေနရာမ်ိဳးတြင္ လူတိုင္းလိုလိုပင္ ကိုယ္ခ်င္းစာခ်င္း၊ လူသားအခ်င္းခ်င္း ေမတၱာထားျခင္းတို႔ျဖင့္ ျပည့္လွ်မ္းေနၾကခ်ိန္။ ဘာပဲ ကူညီရ ကူညီရဆိုတာမ်ိဳး။ မိဘဆီမွာ ေဘာ္ေက်ာ့ ဆိုးေပေနသူ လူငယ္ေလးမ်ားမွာလည္း တသက္ႏွင့္တကိုယ္မထမ္း ၾကည့္ဖူးသည့္ ဆန္အိတ္ ၾကီးကို သူထမ္းမယ္ ငါထမ္းမယ္ လုျပီး ကုသိုလ္ယူ ထမ္းခ်င္ေနၾကသည့္ ျမင္ကြင္းကို ျမင္ၾကေစခ်င္ပါဘိ။ ကူလီလုပ္ရင္း ေခၽြးတလံုးလံုးၾကားမွာ ျပံဳးေနႏိုင္ၾကပါသည္။


နာဂစ္ျမစ္၊ နာဂစ္ျမင္ကြင္း

ေလွဆိပ္မွ အထြက္တေလွ်ာက္ ျမစ္ကမ္း အိမ္ယာေတြမွာ ရစရာမရွိ။ အလဲလဲ အျပိဳျပိဳ။ ပြင့္ထြက္ေနသည့္ ဂိုေဒါင္ၾကီး သံုးေဆာင္မွာ အသစ္ျပီး ကာစ ဖြင့္ပြဲေတာင္ မလုပ္ရေသးပါတဲ့။ အမိုးအကာ ဘာမွမရွိပဲ ထုတ္ေလ်ာက္တန္းလ်ားပဲ က်န္ေသာ ၾကီးမားလွသည့္ ဂိုေထာင္ၾကီး။ တခ်ိဳ႔ စက္ေလွ၊ သမၺာန္ၾကီးမ်ားမွာ ျမဳပ္တ၀က္၊ ေပၚတ၀က္။ ေခါင္းစိုက္ ဖင္စိုက္။ ကမ္းတေလ်ာက္ လူေနအိမ္ေျခေတြမွ မဆံုးေသး၊ ဓနိေတာတခု ၾကားမွာ လူေသအေလာင္းတခုက ေဖာင္းကားလ်က္။ မုန္တိုင္းျပီး၍ ရက္ႏွစ္ဆယ္ပင္ေက်ာ္ခဲ့ျပီ။ လူေတြနဲ႔နီးနီး အေလာင္းေတြရွိေနတာေတြ႔ေတာ့ အံ့ၾသမိသည္။ ဒီလို အေလာင္းမ်ိဳးကို ဖယ္ဖို႔ခက္မည္ဟုေတာ့ ခန္႔မွန္းမိသည္။ ဓနိေတာစပ္ကို ဒီေရနဲ႔ ေမ်ာ၀င္တုန္းက မပုပ္ပြေသး။ အထဲေရာက္ ၿပီး လူေသက ပြျပီးေဖာင္းလာေတာ့ အျပင္ျပန္မေရာက္ေတာ့ဘဲ ဓနိေတာရႈပ္ရႈပ္ထဲမွာ ပိတ္မိေနတာမ်ိဳး။ ၀ါးနဲ႔လည္း ထိုးခ်၍ မရ၊ လူ၀င္ျပီးဆြဲလို႔ လည္း မရ။ ဒီအတိုင္းျဖစ္ေနသည္။ ဒါက အေရးမၾကီး။ ဒီလူေသ ကြ်ဲႏြားေသေတြနဲ႔ ေရစီးေရလာ မနီးမေ၀းမွာ ေယာက်ၤား၊ မိန္းမ၊ ကေလးေတြ ျမစ္ထဲမွာ ေရခ်ိဳးေနၾကတာ၊ ျမစ္စပ္မွာ ျမစ္ေရနဲ႔ အ၀တ္ေလွ်ာ္ေနၾကတာ။ ေရမွမရွိဘဲနဲ႔။ ဒီေဒသခံေတြ ဘယ္မွာလာ က်န္းမာၾကံ့ခိုင္ၾကေတာ့မည္ နည္း။ ဘယ္မွာလာ က်န္းမာေရးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ့မည္နည္း။

တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ လူေနအိမ္ေျခရွိ ကမ္းပါးမ်ား နည္းလာျပီး ကြ်န္းကေလးေတြ ဟိုဘက္ ဒီဘက္ႏွင့္ ျမစ္ျပင္က်ဥ္းလိုက္၊ က်ယ္လိုက္၊ ျမစ္ခြဲလက္ တက္ေရာက္လိုက္ ေတြ႔လာရသည္။ ျမစ္၀အေရာက္တြင္ စက္ေလွဆရာက အေလာင္းေတြ ရွိေသးေၾကာင္းေျပာရာ က်ေနာ္ မယံုျဖစ္ေနသည္။ နာဂစ္အျပီး ရက္ပင္ ၂၀ ေက်ာ္ခဲ့ျပီ။ အေလာင္းေတြ အရိုးက်ေလာက္ျပီ။ စက္ေလွဆရာစကား မွန္ေပသည္။ ကြ်ဲႏြားအေသေတြ ကမ္းပါးမွာ ေတြ႔ေနရာကေန ဘြားကနဲဆို ခပ္ေျပေျပ ရႊံ႔ကမ္းစပ္ေပၚတြင္ ဦးေခါင္း၊ ကိုယ္၊ ေျခတံ လက္တံေတြ ရွိေသးေသာ အေလာင္းတစ္ခုကို ကို႔ရို႔ ကားယားႏွင့္ ဘြားကနဲ ေတြ႔ရလိုက္ရသည္။ ခရီးသြား အေယာက္သံုးဆယ္ေက်ာ္ပါရာ ထိုဘက္၀ိုင္းၾကည့္ၾကသည္ႏွင့္ စက္ေလွၾကီးလည္း ယင္းကမ္းပါးဘက္ တစ္ျခမ္းေစာင္းသြားသည္။ ေယာက်ၤား မိန္းမ ေရထဲမွာ ေမွာက္လ်က္ေသသည္၊ ပက္လက္ေသသည္ဟု ျမိဳ့သားတစ္စု ျငင္းေနၾကဆဲ၊ ေလွဆရာစကားေၾကာင့္ တိတ္သြားၾကသည္။ `မုန္းတိုင္းအက်မွာ ေသရတာ ေသခ်င္သလို ေသၾကတာပါပဲဗ်ာ၊ ေမွာက္လ်က္ ပက္လက္ေတြေတာင္ မရွိႏိုင္ေတာ့ပါဘူး´တဲ့။

လူေသေတြ အရိုးမက်ပဲ ခႏၶာမပ်က္ ရွိေနေသးျခင္းကို ရွင္းျပခ်င္ပါသည္။ ေရထဲေရာက္ အေလာင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အရိုးက်ကုန္ျပီျဖစ္၍ မျမင္ႏိုင္ျပီ။ ကေလးအေလာင္းေတြဆို ျမန္ျမန္ပင္ အရိုးက်သြားသည္ဟု ဆိုသည္။ ယခု ရက္ ၂၀ ေက်ာ္ ၾကာသည့္တိုင္ ေတြ႕ေနရေသးသည့္ အေလာင္းမ်ားမွာ ေရးစပ္စပ္တြင္ တင္ေနေသာ အေလာင္းမ်ားျဖစ္သည္။ မုန္းတိုင္းအက် ေရတက္စဥ္က ေရသည္ ၁၂ ေပ အျမင့္အထိတက္ သည္ဆို၏။ ကုန္းေျမမ်ားမွာ ကြ်န္းေျမျပန္႔မ်ားျဖစ္ျပီး က်ေနာ္မွန္းၾကည့္ရာ ငါးေပ၊ ေျခာက္ေပ အျမင့္မွ်သာျဖစ္သည္။ ေျပးတက္စရာကုန္းျမင့္ မရွိရကား အကုန္ေသၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုအေလာင္းမ်ားသည္ ညဒီေရတက္ခ်ိန္တြင္ ဆားငန္ေရထိလိုက္၊ ေန႔အခ်ိန္တြင္ ေနပူက်ဲက်ဲထိလိုက္ႏွင့္ ရက္အတန္ၾကာေသာအခါ ဆားစိမ္ေသာ အေလာင္းသဖြယ္ျဖစ္ျပီး အရိုးက်ျခင္းသို႔ မေရာက္ဘဲ ျဖစ္ကာ က်န္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြဲႏြားအေသ ေတြမွာလည္း ထို႔အတူပင္။ အ႐ုိးေပၚတြင္ သားေရတင္ျပီး အေကာင္သဖြယ္ က်န္ေနေသးသည္။ အနံအသက္မေကာင္းသည္ႏွင့္ ႏွာေခါင္းစည္း

Rest of your post

ဆက္ဖတ္မယ္္ဆိုရင္....

ျပန္သိမ္းထားခဲ့ပါ....