Burma (Myanmar) from on .
Saturday, March 20, 2010
Friday, March 19, 2010
ဆင္ျဖဴေတာ္နဲ႔ ေခြးတိုးေပါက္
ရဲေဘာ္ ေက်ာ္သန္း
မင္းမွာ သစၥာ လူမွာကတိတဲ့။ လူတိုင္းၾကားဖူးတဲ့ စကားပါ။ ခက္တာက အႏွစ္ ေလးငါးဆယ္ေက်ာ္ မင္းစိုးရာဇာဆိုတဲ့ ဗမာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ ေဖာက္ျပန္တဲ့ အစိုးရ အဆက္ ဆက္က သစၥာလည္း မတည္ ကတိလည္း ဘယ္တုန္းကမွ မၿမဲေလေတာ့ ဒီေန႔ေခတ္လူ အမ်ားက ဒီစကားဟာ ဘုရားေဟာ ဘုတ္အုပ္ႀကီး ေတြထဲက ဟာေတြ လို႔ပဲ ေပါ့ေပါ့ သေဘာထားၾကေတာ့တယ္။ အဲဒီလို အဆက္ဆက္ေသာ အုပ္စိုးသူ ေဖာက္ျပန္ေရး သမားေတြရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ သစၥာေဖာက္ သမွ်ေတြထဲမွာ ေအာက္တန္း အက်တကာ့ အက်ဆုံး၊ အယုတ္တကာ့ အယုတ္ဆုံး စံခ်ိန္သစ္ကို ၿပိတၱာသန္းေရႊ႔နဲ႔ စစ္မိစၦာေတြက မတ္လ (၈) ရက္ ေန႔က ခ်ဳိးလုိက္ပါၿပီ။ စိတ္ႀကိဳက္ကုလားဖန္ထိုး စိတ္ႀကိဳက္ခ်ဳိးၿပီး ကိုယ့္ဖဲကိုယ္ေ၀ခဲ့တဲ့ (၉၀) ခု ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာကို ပယ္ဖ်က္လိုက္ၿပီဆိုပါလား။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ လုပ္ခဲ့ၿပီး ရလာဒ္ကို ေလးစားပါမယ္၊ အႏိုင္ရပါတီကို အာဏာလြဲေပးပါမယ္ဆိုတဲ့ ကတိကို ေဖာက္ဖ်က္တာပါ။ တကယ္ဆို ဒီလို ႀကီးက်ယ္တဲ့ ကိစၥရပ္ကို သီးျခား အမိန္႔စာနဲ႔ ေၾကျငာရမွာ ျဖစ္ေပမဲ့ အခုေတာ့ ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္နဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒေတြထဲမွာ လုံးခ်ထည့္လိုက္တယ္။ ေယာက္်ား ရင့္မႀကီး စစ္ဗိုလ္စစ္သားလုပ္ၿပီး သူရဲေဘာနည္းတာ၊ သစၥာေဖာက္ တာပါ။
လြယ္လိုက္တာ။ ႏုိင္ငံ့အေရး ကိစၥကို လုပ္ခ်လုိက္ပုံက ဘုရားႀကိဳ ဘုရားၾကားကေန ကေလးကုလား ေခြးစကား ေျပာ ဆိုသလိုပါပဲ။ ေၾကာင္လိုက္တဲ့ သူရဲေဘာ၊ သတၱိဆိုတာ ဒီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ဆီမွာ မုန္ညင္းေစ့ တေစ့စာေတာင္ မရွိဘူးဆိုတဲ့သေဘာပဲ။ က်လိုက္တဲ့ ဗမာ့သိကၡာ ကုန္းေကာက္ခ်င္ ငရဲျပည္ထိ လိုက္ရမည့္ကိန္း။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၀၇ သံဃာ့အေရးအခင္းတုန္း ကလည္း ကိုယ္ကိုးကြယ္တဲ့ ဘုရား ေက်ာင္းကန္ေတြ ဖ်က္ သံဃာေတြသတ္ၿပီး အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာ့ဂုဏ္ကို သူမတူေအာင္ ေစာ္ကား ႏွိမ့္ခ်ႏိုင္ခဲ့သလို ၂၀၀၈ နာဂစ္ မုန္တိုင္းေဘးမွာ လည္း ဒုကၡသည္ေတြကိုဒုကၡထပ္ေပး၊ ႏွိပ္စက္၊ အလွဴပစၥည္းေတြကို ခိုး၀ွက္ၿပီး ကမၻာ့ အလယ္မွာ ဗမာ့ဂုဏ္ သိကၡာကို အစြမ္းကုန္ ခ်ျပႏုိင္ခဲ့ၾကတဲ့ မဟာဗာလနံ လူမိုက္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြပါ။ ေထာင္ေသာင္းခ်ီတဲ့ က်ဆုံးရဲေဘာ္ သူရဲေကာင္းေတြ၊ ေဒၚစုတို႔၊ ဦး၀င္းတင္တို႔၊ မင္းကိုႏိုင္တို႔နဲ႔ တျခား အက်ဥ္းစံ သူရဲေကာင္း ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္တို႔ ရွိေနလို႔သာ ေတာ္ ေတာ္ေတာ့ ေသးတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ဇြဲ သတၱိ၊ အာဇာနည္ လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔ ကမၻာ့အလယ္မွာ ဗမာ့ဂုဏ္ သိကၡာကို ဖာေထးေနရတယ္။ ႏိုင္ငံ့ ေခါင္းေဆာင္ ဆိုတဲ့ ဒီဗာလနံ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြလိုသာဆို ဗမာ့ဂုဏ္သိကၡာဟာ ကမၻာ့အလယ္မွာ ေခါင္းေဖာ္ရဲ စရာေတာင္မရွိဘူး။
သူရဲေဘာေၾကာင္ေသာ၊ သစၥာမဲ့ေသာ၊ ယုတ္မာေသာ၊ ေကာက္က်စ္ေသာ၊ စဥ္းလဲ ေသာ၊ တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးအေပၚ ေက်းဇူးမဲ့ေသာ၊ အရွက္သိကၡာ ကင္းမဲ့ေသာ၊ မိုက္မဲေသာ၊ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ၊ အတၱႀကီးေသာ၊ တရားမဲ့ေသာ၊ ေသာတေထာင္ျပည့္ေအာင္ေရ အဲဒီ့ မေကာင္းမႈ ဂုဏ္ပုဒ္ အားလုံးနဲ႔ ျပည္စုံေနတဲ့ ၿပိတၱာသန္းေရႊနဲ႔ မိစၦာစစ္အုပ္စုရဲ႕ ေအာက္တန္း က်တဲ့ ဘ၀နဲ႔ ဗီဇကို ဒီမတရားဥပေဒေတြက ထုတ္ေဖာ္ ျပလိုက္တာပဲ။ အစိုးရမင္း အမည္ခံၿပီး ကိုယ္လုပ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္၊ ကိုယ္ျပဳခဲ့တဲ့ ကတိကို ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္နဲ႔ ဖ်က္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ေဂြးကို ကိုယ္ျပန္မ်ဳိသလိုပါပဲ၊ ဒီဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ သူရဲေဘာေၾကာင္ပုံကေတာ့ လိုအပ္ရင္ အဲဒီ ေပ်ာ့စိစိႀကီး မာလာရင္လည္း မ်ဳိအုံးမယ္ ဆိုတဲ့ ပုံစံေတြပဲ။
အပုပ္နံ႔ တေထာင္းေထာင္း ထေနတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ ဥပေဒဆိုတဲ့ မိလႅာက်င္းအဖုံးကို ဖြင့္ျပပါ ဦးမယ္။ သီးခံၾကပါေတာ့။ ဥပေဒေတြက ေဒၚစုနဲ႔ NLD အတြက္ တိုင္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ အတိုင္းပဲ။ ကြက္တိ။ အက်ဥ္းက်ခံေနသူေတြ ပါတီ၀င္မျဖစ္ရဘူး ( ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပုံတင္ျခင္း ဥပေဒ- ၁၀/ င) ပါတီေခါင္းေဆာင္မျဖစ္ရဘူး ( နပမ ဥ- ၄/င) ေရြးေကာက္ ခံခြင့္မရွိဘူး ( ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒ- ၁၀/ က ) ၿပီးေတာ့ ပါတီေတြရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္နဲ႔ ရပ္တည္ခြင့္ဆိုတာကို သူတို႔ လက္ခုတ္ထဲက ေရျဖစ္ေအာင္လုပ္ထားတယ္။ (နပမ ဥ- ၂၀၊ ၂၄)။ ဒါေတာင္ စစ္ကြ်န္ဖြဲ႕စည္းပုံထဲမွာ ေဒၚစု မပါႏုိင္ေအာင္၊ အတိုက္အခံ လုပ္မယ့္သူေတြ မလႈပ္ႏုိင္ေအာင္ ျပ႒ာန္းထားတဲ့ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိၿပီးသား။ တခါ သူတို႔ ဖြဲ႕လိုက္တဲ့ ၾကက္တူေရြး ေကာ္မရွင္က ဘယ္လို ခ်ဳပ္ခ်ယ္ေရးနည္းဥပေဒေတြ လုပ္လာဦးမယ္မသိေသးဘူး။ ယုတ္မာမႈေတြ သူရဲေဘာေၾကာင္မႈေတြ ဆက္ရန္ရွိေသးတယ္။
အိႏၵိယျပည္ဆိုတာ ကမၻာ့အႀကီးဆုံး ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ၊ လူဦးေရ သန္း (၁၁၀၀) ရွိတယ္။ မွတ္ပုံတင္စာရင္းအရ လူမ်ဳိးေပါင္း (၁၆၀၀) ေက်ာ္နဲ႔ ျပည္နယ္/ နယ္ေျမ (၄၀) ေက်ာ္ရွိတယ္။ ဒီေတာ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြကလည္း အမ်ားႀကီး၊ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္မွာ မွတ္ပုံတင္ထား တဲ့ ႏိုင္ငံေရး ပါတီက (၆၇၀) ေက်ာ္ေတာင္ရွိတယ္။ မွတ္ပုံမတင္ဘဲ ႏုိင္ငံေရး စည္း႐ုံးေရး လုပ္ေနတဲ့ ပါတီေတြကလည္း ရာေက်ာ္ရွိတယ္။ မွတ္ပုံမတင္လည္း သက္ဆိုင္ရာ မဲဆႏၵနယ္က ေရြးေကာက္ပြဲ အရာရွိဆီမွာ စာရင္းသြင္းၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ႏိုင္တယ္။ ေရြးေကာက္နည္း ဥပေဒေတြကို ေလးစားလိုက္နာရင္ ၿပီးတာပဲ။ မွတ္ပုံတင္ထားတဲ့ ပါတီေတြကလည္း ေရြး ေကာက္ပြဲကို ၀င္ခ်င္၀င္တယ္၊ မ၀င္ခ်င္မ၀င္ဘူး။ ကိုယ္ပိုင္ဆုံးျဖတ္ခြင့္ရွိတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲကို ၀င္ကို၀င္ရမယ္လို႔ စစ္အုပ္စုရဲ႕ ဥပေဒလို အၾကပ္ ကိုင္ထားတာ မရွိဘူး၊ အဓမၼပုဒ္မေတြ မရွိဘူး။
ဗဟိုအဆင့္ ပါတီ ( National) ေဒသပါတီ (State/ Regional) ဆိုတာကို ေကာ္မရွင္က ဆုံးျဖတ္တာမဟုတ္ဘူး။ နည္းဥပေဒအရ ေကာ္မရွင္က အတည္ျပဳ သတ္မွတ္ ေပးရတာသာ ျဖစ္တယ္။ ဗဟိုအဆင့္ ပါတီျဖစ္ဖုိ႔ အတြက္ ျပည္နယ္ အနည္းဆုံး (၁၅)ခုကေန တျပည္လုံး ဆႏၵမဲရဲ႕ ( ၅) ရာခုိင္ႏႈန္း ရဖို႔လိုတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ လႊတ္ေတာ္မွာ ျပည္နယ္ ငါးခုကို ကိုယ္စား ျပဳတဲ့ လႊတ္ေတာ္ရွိ အမတ္ ဦးေရရဲ႕ (၃) ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိဖုိ႔လိုတယ္။ အဲဒီ အခ်က္ေတြနဲ႔ ျပည့္စုံရင္ အလိုလို ဗဟိုအဆင့္ ပါတီျဖစ္တယ္။ ေကာ္မရွင္က လက္ခံ အသိအမွတ္ ျပဳေပးယုံပဲ။ လူထုသေဘာ ဆႏၵကိုပဲ အေျခခံတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဟိုလူကို မစည္း႐ုံးရ၊ ပါတီ၀င္ မျဖစ္ေစရ၊ ေခါင္းေဆာင္ မလုပ္ေစရ ဆိုတာမ်ဳိး ေဖာက္ျပန္တဲ့ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြမရွိဘူး။
ဒီေန႔ အိႏၵိယမွာ အာဏာ ရေနတဲ့ အိႏၵိယ အမ်ဳိးသား ကြန္ဂရက္ ပါတီရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ဟာ ကြယ္လြန္သူ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း မစၥတာ ရာဂ်စ္ဂႏၵီရဲ႕ ဇနီး အီတလီ ႏြယ္ဖြား ဆုိနီယာ ဂႏၵီျဖစ္တယ္။ သူ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ လုပ္ခ်င္ရင္ အခ်ိန္မေရြးလုပ္ႏုိင္တယ္။ ႏုိင္ငံျခားသား သုိ႔မဟုတ္ တိုင္းျခားႏြယ္ဖြား ဆိုၿပီး ခြဲျခား ကန္႔သတ္ထားတာမရွိဘူး။ ဘာစည္းကမ္းကမွ ပိတ္ပင္ထားတာ မရွိဘူး။ ဒါေပမဲ့ အေျခအေန အရ သူမလုပ္ဘူး။ ေလာဘနည္းၿပီး စိတ္ဓာတ္ရင့္က်က္ သေဘာထားႀကီးသူေတြရဲ႕ ျပယုဂ္ပါပဲ။
ေနာက္ပိုၿပီး စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းတာက ျပစ္ဒဏ္က် အက်ဥ္းသားေတြလည္း ေရြးေကာက္ခံ ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္။ သာဓက က ၁၉၇၅ ခုႏွစ္မွာ အင္ဒီရာဂႏၵီက တိုင္းျပည္အ၀ွန္း အေရးေပၚအေျခအေန ေက်ညာတယ္။ လူထု လြတ္လပ္ခြင့္ တခ်ဳိ႕ကို ယာယီ႐ုတ္သိမ္းတယ္။ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးသမား အေျမာက္အမ်ားကို ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်ထားတယ္။ အင္ဒီရာဂႏၵီရဲ႕ အေရးေပၚ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ျပည္သူ ေတြက အျပင္းအထန္ ဆန္႔က်င္ ကန္႔ကြက္ၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က အလုပ္သမ်ားေခါင္းေဆာင္ အိႏၵိယ မီးရထား အလုပ္သမား သမဂၢ ဥကၠ႒ မစၥတာ ေဂ်ာ့ဖာနန္ဒက္ (Mr George Fernandes) လည္း တဦးအပါအ၀င္ျဖစ္တယ္။ မစၥတာ ဖာနန္ဒက္ဆိုတာ ဗမာျပည္သူ ေတြရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြဲကို အျပည့္အ၀ အားတက္သေရာ ေထာက္ခံအားေပးေနသူျဖစ္တယ္။ အိႏၵိယ မီးရထား ႒ာနဟာ ကမၻာမွာ အႀကီးဆုံး ေကာ္ပို ေရးရွင္းႀကီးျဖစ္ၿပီး အလုပ္သမား သန္း (၂၀) ေက်ာ္ရွိတယ္။ အိႏၵိယရဲ႕ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး က႑ရဲ႕ အဓိက မ႑ဳိင္ ျဖစ္တယ္၊ အသက္ေသြးေၾကာျဖစ္တယ္။ မစၥတာ ဖာနန္ဒက္က မီးရထား သပိတ္ေမွာက္ၿပီး အေရးေပၚ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ကန္႔ကြက္ တိုက္ပြဲ ဆင္တယ္။ အိႏၵိယတျပည္လုံး ကေမာက္ကမ ျဖစ္ကုန္တယ္။ သူဟာ တျခားတဖက္မွာလည္း လွ်ဳိ႕၀ွက္ သံလႊင့္႒ာနတခု ထူေထာင္ၿပီး လူထုကို စည္း႐ုံးတယ္။ မီးရထား သံလမ္းမ်ားနဲ႔ အစိုးရ အေဆာက္အဦေတြကို ေဖာက္ခြဲတုိက္ခိုက္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္လို႔ဆိုတယ္။
ဒီအေျခအေန ေတြေၾကာင့္ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္မွာ အင္ဒီရာဂႏၵီရဲ႕ ဖိတ္ေခၚခ်က္နဲ႔ မစၥတာ ဖာနန္ဒက္က ပုန္းေအာင္းရာကေန ေဆြးေႏြးဖို႔ ထြက္လာတယ္။ ဒီေတာ့မွ အင္ဒီရာဂႏၵီက ဖမ္းဆီးၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ ပုန္ကန္မႈနဲ႔ တရားစြဲတယ္။ အစိုးရ႐ုံးမ်ားကို ေဖာက္ခြဲတိုက္ခိုက္ရန္ အားထုတ္မႈနဲ႔ ႐ုံးတင္တယ္။ ဘာ႐ိုးဒါး ဒိုင္းနမိုက္ အမႈအခင္း ( Baroda Dynamite Case) လို႔ ႏိုင္ငံေရးအရ လူသိမ်ားတယ္။ ေနာက္ဆုံး တျပည္လုံး အုံၾကြ ဆန္႔က်င္ၾကလို႔ အင္ဒီရာဂႏၵီက အေရးေပၚအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ႐ုတ္သိမ္းေပးလိုက္ရတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲသစ္ လုပ္ေပးဖုိ႔ ကတိျပဳခဲ့ ရတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၁၉၇၇ မွာ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ လုပ္ေတာ့ မစၥတာ ဖာနန္ဒက္က ေထာင္ထဲ ကေန ၀င္ၿပိဳင္တယ္။ အႏိုင္ရတယ္။ သူ႔ပါတီ ( Janata Party) လည္း အျပတ္အသတ္ အႏိုင္ရၿပီး အစိုးရဖြဲ႕ႏိုင္ခဲ့တယ္။ မစၥတာ ဖာနန္ဒက္လည္း ေထာင္ထဲကထြက္တာနဲ႔ တခါတည္း အစိုးရအဖြဲ႕၀င္ ၀န္ႀကီး ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႔ မစၥတာ ဖာနန္ဒက္ဟာ အက်မရွိ ေတာ့ဘဲ အမတ္ႏိုင္ငံေရးသမား၊ အိႏၵိယရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။
အိႏၵိယလို လူမ်ဳိးစုံ၊ ဘာသာစုံနဲ႔ ၀ါဒေသာင္းေျခာက္ေထာင္ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံမွာေတာင္ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဥပေဒထုံးနည္းေတြဟာ တင္းၾကပ္မထားဘဲ လူထုရဲ႕ သေဘာဆႏၵကို အေလးေပး အေျခခံထားတယ္။ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အႏွစ္သာရျဖစ္တဲ့ လူထုဆႏၵကို အထူး အေရးေပး စဥ္းစားေဆာင္ရြက္တယ္။ စစ္အုပ္စုရဲ႕ အဓမၼဥပေဒေတြ ကေတာ့ မႏႈိင္းယွဥ္သာေအာင္ ေအာက္တန္းက်လွတယ္။ ႏႈိင္းယွဥ္စရာ တကြက္ေတာင္ မျမင္မိပါဘူး။ နံ႔သာဆီနဲ႔ အီး၊ သမုဒၵရာနဲ႔ က်င္ငယ္ေရလို ကြာျခားတယ္။ သူတို႔ အဓမၼဥပေဒေတြက ေပးေယာင္ပဲ ျပထားၿပီး၊ လူထုအခြင့္အေရးကမရွိ၊ မရ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ ဆႏၵက ပဓာန ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီထဲမွာ အဆုိးဆုံး အယုတ္ဆုံးနဲ႔ တမ်ဳိးသားလုံးရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာ ဂုဏ္သိကၡာကို ေစာ္ကား ထားတာ ကေတာ့ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒ အပုိဒ္ (၃၃) ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ အပိုဒ္မွာ လႊတ္ေတာ္ကို ေခြးတိုးေပါက္က၀င္လာတဲ့ စစ္ဓားျပ အမတ္ေတြကို စစ္ဦးစီး ခ်ဳပ္က ျဖဳတ္ႏိုင္တယ္၊
အစားထိုးခန္႔ႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုထားတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ ကမၻာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ တိုင္းျပည္/လူမ်ဳိးတခုရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာဟာ ျပည့္သူလႊတ္ေတာ္ ပါလိီမန္ပဲ။ လူထုက ေရြးေကာက္ ခံထားရတဲ့ ႏိုင္ငံသား တဦးဟာ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ဆီမွာ က်မ္းက်ိန္ၿပီးတာနဲ႔ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕အစိတ္အပုိင္း အဖြဲ႕၀င္ သို႔မဟုတ္ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ ျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ ဒီအမတ္ဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ျပယုဂ္သေကၤတပဲ။ ဒီအမတ္ကို တရား႐ုံး တခုခုက တရားမမႈနဲ႔ ျပစ္ဒဏ္ စီရင္ခ်က္ ခ်ၿပီးမွသာ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒က နည္းဥပေဒမ်ားနဲ႔ အညီ လႊတ္ေတာ္ အမတ္အျဖစ္က ရပ္စဲႏုိင္တယ္။
ေနာက္တနည္းက သူ႔ကို ေရြးေကာက္ တင္ေျမာက္ လိုက္တဲ့ မဲဆႏၵနယ္က သတ္မွတ္ထားတဲ့ မဲဆႏၵရွင္ အေရ အတြက္က လက္မွတ္ ထုိးထားတဲ့ ႐ုတ္သိမ္းစာ ( Re-Call ) ကို လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ဆီ ပို႔ရတယ္။ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒က နည္းလမ္းတက် အေရးယူတယ္။ ဒါပဲ။ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ကို ဘယ္သူ တဦးတေယာက္ ကမွ ျဖဳတ္ခ်တာ ႐ုပ္သိမ္းတာ မလုပ္ႏုိင္ဘူး။ ရာဇ၀တ္မႈနဲ႔ စြဲဆုိခံထားရတဲ့ အမတ္ကိုေတာင္ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ရဲ႕ သေဘာတူညီမႈ မပါဘဲ စစ္ေဆးခြင့္၊ အေရးယူ အျပစ္ေပးခြင့္၊ ဖမ္းဆီးခြင့္ မရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအပိုဒ္ပါ ျပ႒ာန္းခ်က္ဟာ ႏိုင္ငံ့၀န္ထမ္းတဦးသာျဖစ္တဲ့၊ ျပည္သူ႔ရိကၡာကို စားေနတဲ့ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္က ႏိုင္ငံ/ ျပည္သူရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္ လႊတ္ေတာ္ကို ခြထိုင္ ေစာ္ကားထားတာျဖစ္တယ္။ ဘာေတြ ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ အႏွစ္သာရကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္လို႔ ေျပာထားတာျဖစ္တယ္။
ဥပေဒဆုိတာ တရား (ဓမၼ) ဆိုတဲ့ စကားလုံးနဲ႔ အစဥ္ဒြန္တြဲေနတယ္။ တရားဥပေဒ လို႔ပဲရွိတယ္။ တရားမွ်တမႈ ရွိရတယ္။ သဘာ၀ ဓမၼက်ရတယ္။ ဒါမွသာ လူအမ်ားေလးစား ၾကည္ညဳိလိုက္နာတယ္။ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္တယ္။ မတရားတဲ့ဥပေဒကို ေလးစား လိုက္နာသူမရွိဘူး။ ကိုယ္က်ဳိးအတြက္ အသုံးခ်သူသာ ရွိတယ္။ အခု စစ္အုပ္စုရဲ႕ ဥပေဒဆိုတာေတြက ေတာတြင္း ဥပေဒလို အဓမၼ လိုက္နာခိုင္းတဲ့ အမိန္႔ ( Diktat ) ေတြပဲ ျဖစ္တယ္။ ဆန္းေတာ့မဆန္းပါဘူး။ အာဏာကို ဓားျပတိုက္ယူထားတဲ့ အဓမၼ၀ါဒီေတြ ထုတ္ထားတာ ဆုိေတာ့ တရားဥပေဒ ဘယ္ျဖစ္ႏုိင္ပါေတာ့မလဲ။
အဲဒီအထဲကဘဲ ဒီမုိကေရစီ ရလိမ့္ႏိုး၊ ရေအာင္လုပ္လို႔ ရေလႏိုးနဲ႔ ဆင့္ဟိုဒင္း ေခြးေမွ်ာ္ ဆိုသလို ႏိုး ဆရာႀကီးေတြက ရွိေသးတယ္။ စစ္အုပ္စု ဖြင့္ေပးတဲ့ ပုံစံထဲကေန ရသေလာက္ လုပ္ေနၿပီး တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာင္းယူမယ္ ဆိုၾကတယ္။ ဒီပုံစံ ဒီဥပေဒ ဒီေဘာင္ေတြ ထဲကေန ဒီမတရားဖြဲ႕စည္းပုံနဲ႔ ဥပေဒကို ျပင္ဘို႔ဆိုတာ ႏြားသိုးခ်ဳိကို ႏို႔ညစ္ဖုိ႔ အားထုတ္သလိုပါပဲ။ မွတ္ထား သင္းကြပ္နဲ႔ အၿမဳံညားလို႔ ဘာမွ ေပါက္ဖြား မလာဘူး။ ဒီမိုကေရစီတရားဆိုတဲ့ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ သင္းကြပ္ ထားတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ အၿမဳံစစ္ကြ်န္ ဖြဲ႕စည္းပုံ ဥပေဒေတြ ကေန ဒီမိုကေရစီ ရလိမ့္ႏုိး ထင္စားေနသူေတြဟာ လမင္းကို ဒိန္ခဲထင္ စာရႏိုးနဲ႔ အူေနတဲ့ ေျမေခြးထက္ မိိုက္မဲတယ္ ဆိုရင္ေတာင္ မလုံေလာက္ေသးဘူး။
ဒီမတရား ဥပေဒေတြကို ဖ်က္ဖုိ႔ဆိုတာ နည္းလမ္း တခုပဲရွိတယ္။ အဲဒါကေတာ့ လူထု အားပဲ ျဖစ္တယ္။ ဆရာႀကီး ဦး၀င္းတင္ ေျပာေနတဲ့ လူထုကို မ်က္ႏွာမူဖို႔ဆိုတာ ဒါကို ရည္ရြယ္ရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးမွာ တခါခါ နည္းနာ ပရိယာယ္ေတြဟာ အေရးပါတာ မွန္ေပမဲ့ အခါခပ္သိမ္း နည္းနာေတြ ေနာက္ကိုပဲ လိုက္ေနရင္း ေက်ာ႐ိုးေပ်ာက္ၿပီး လမ္းမွား ေရာက္ လူထုနဲ႔ ကင္းကြာ ေခ်ာက္က်တတ္ပါတယ္။ ဒီေန႔ ရင္ဆိုင္ ေနရတာက စစ္အုပ္စုရဲ႕ စစ္ကြ်န္ဖြဲ႕စည္းပုံကို လက္ခံမလား လက္မခံဘူးလားဆိုတဲ့ ေက်ာ႐ိုးက်တဲ့ အေျခခံမူ ျပႆနာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေျခခံမူ ကိစၥရပ္ေတြကို ပရိယာယ္နည္းနာနဲ႔ ေျဖရွင္းဖုိ႔ ႀကိဳးစားရင္ ေဖာက္ျပန္ေရး လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္သြား တတ္ပါတယ္။ ရွစ္ေလးလုံး ကာလက မဆလ အေစခံ လႊတ္ေတာ္ ညႊန္ခ်ဳပ္ ဦးေအာင္ခင္တင့္က သူ႔ညီ ဒီမုိကေရစီ ဘက္သား ေအာင္ခင္ဆင့္ ကို ေျပာတဲ့စကားအတိုင္း ေျပာရရင္ " ႏွမေပးခ်င္ ေပးလို႔ရတယ္၊ အေမေတာ့ ေပးလို႔ မရဘူး"။ အေျခခံမူနဲ႔ နည္းပရိယာယ္ ျခားနားခ်က္ကိုေျပာတာပါ။
ဒီေန႔ စစ္အာဏာရွင္ ေတြရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပုံတို႔ ေရြးေကာက္ပြဲတို႔ ဆိုတာ ဘက္ေပါင္းစုံက ဖိအား အၾကပ္အတည္း ေတြေၾကာင့္ ေပၚလာတာပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ စိတ္ေကာင္း ေစတနာ ေကာင္းရွိလို႔ ေပၚလာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ရာစုတ၀က္ေက်ာ္ သူတို႔ ဓားျပတိုက္ အပိုင္စီးထားတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ အာဏာ၊ ႏိုင္ငံေရးအ၀န္းအ၀ိုင္း တံခါးကို အရပ္သား ႏုိုင္ငံသားေတြအတြက္ ဖြင့္ေပးတာေတာင္ မ႐ိုးမသား ကလိမ္ကက်စ္နဲ႔ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ေတြနဲ႔ ဖြင့္ေပးတာပါ။ မြန္ပညာရွိ အမတ္ အမတ္ဒိန္ မဏိရြတ္လို တခါးတဖက္ ပိတ္ၿပီး တဖက္ပဲ ဖြင့္္ေပးထား တာေတာင္ မဟုတ္ဘူး။ မတရားဥပေဒေတြနဲ႔ ခ်ည္တုပ္ျပင္ဆင္ၿပီး ေခြးတိုးေပါက္ ေလာက္ပဲ ဖြင့္ေပး ထားတာပါ။ ဒီလို ေခြးတိုးေပါက္က ၀င္ဘို႔ဆိုတာ " ေခၚရင္သြား၊ ခိုင္းတာလုပ္၊ ခံမေျပာနဲ႔၊ ခိုးစား" ဆိုတဲ့ "ခ" ေလးလုံးသမားေတြေလာက္သာ လုပ္ႏုိင္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ စစ္ကြ်န္ဖြဲ႕စည္းပုံနဲ႔ မတရား ဥပေဒေတြဟာ အမ်ဳိးသားဇာတိမာန္နဲ႔ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကို သားေၾကာျဖတ္တဲ့ ဓားေတြ ယႏၱယားေတြပဲ။ ေရြးေကာက္ပြဲ ဆိုတာက လည္း ဒီသားေၾကာျဖတ္ဓားကို အသက္ေသြးတဲ့ ပြဲပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဆရာႀကီး ဦး၀င္းတင္က ဘာလဲဟဲ့ လူ႔ငရဲဆိုတဲ့ သူ႔စာအုပ္မွာ "စစ္အစိုးရဟာ ဘီလူး႐ုပ္ကို ဖုံးဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါၿပီး၊ လူေယာင္ ေဆာင္ဘို႔ စိုင္းျပင္း ေနပါၿပီ။ ေရြးေကာက္ပြဲ ဆိုတာ အဲဒီ လူေယာင္ ေဆာင္ရာမွာ လိမ္းခ်ယ္မဲ့ သနပ္ခါး ျဖစ္ပါတယ္။ သနပ္ခါး ဘယ္လိုလိမ္းလိမ္း ဘီလူးကေတာ့ ဘီလူး အစြယ္နဲ႔ ျပဴးျပဴးပဲေနမွာပါ။……. ႏုိင္ငံေရးအင္အားစု အားလုံး၊ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုအားလုံး၊ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူ အားလုံးရဲ႕ အဓိကတာ၀န္က ဘီလူးကို အစြယ္ခ်ဳိးဖုိ႔၊ အစြယ္ႏုတ္ဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္ဘီလူးရဲ႕ လူေယာင္ေဆာင္ ပြဲႀကီးမွာ ႏိုင္ငံေရးနားမေယာင္ၾကဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္" လို႔ ေရးထားပါတယ္။
ဒါက အႏွစ္ (၂၀) ေလာက္ စစ္ဘီလူးေတြရဲ႕ ငရဲခန္းမွာ ေနခဲ့ရၿပီး အခုထိလည္း အခ်ိန္မေရြးအဲဒီငရဲခန္းကို ျပန္ေရာက္ႏိုင္တဲ့ အႏၱရယ္ၾကားက မူအေပၚမွာ ႀကံ႕ခိုင္သူ တေယာက္ရဲ႕ အမွာစကားပါ။ ႏိုင္ငံေရးမွာ လုပ္ဟန္ ေပ်ာ့ေျပာင္းဖို႔ လိုတာမွန္ပါတယ္။ လုပ္ဟန္ ေပ်ာ့ေျပာင္းျခင္း ဆိုတာ မူကို ေစ်းဆစ္ခံဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေလးစားတန္ဘိုးထားတဲ့ လူတေယာက္ အတြက္ေတာ့ မူဟာ အသက္ ျဖစ္ပါတယ္။
အဓိပၸါယ္က " ဆင္ျဖဴေတာ္ ဆိုတာ ေခြးတိုး ေပါက္က မ၀င္ဘူး" ။
Rest of your post
Sunday, March 14, 2010
သန္းေရႊ ႏိုင္ငံပိုင္ပစၥည္းမ်ားအား စင္ကာပူ သို ့ ခိုးထုတ္သိမ္းဆည္းေနျခင္း
တာဝန္သိမွ တာဝန္ရွိသည္
သန္းေရႊနဲ႔အဖြဲ႔ဟာသူတို႔ခိုးဆိုးလုယက္ရတဲ႔ဓနဥစၥာအမ်ားစုကိုစကၤာပူႏုိင္ငံမွာ သိမ္းဆည္း ဖြက္ဝွက္္ထားတယ္ဆိုတဲ႔အသံေတြ ႀကားေနရတာ ႀကာပါၿပီ။ ဒါေႀကာင္႔ စကၤာပူမွာ အေႀကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေရာက္ရွိေနတဲ႔ၿမန္မာၿပည္သူမ်ားအား ေမတၱာရပ္ခံလိုပါတယ္။
စကၤာပူမွာ ရွိတဲ႔ သူတို႔ရဲ႕တရားမဝင ္ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြ၊စစ္အစိုးရအတြက္ အက်ိဳးေဆာက္ရြက္ေပးေနသူ အားလုးံကို ေဖာ္ထုတ္ေပးႀကပါ။ သိခဲ႔လို႔ရွိရင္လည္း သတင္းဌာနေတြကို အေႀကာင္းႀကားေပးႀကပါ။ သတင္းဌာနေတြကို ဆက္သြယ္ဖို႔အခက္ခဲရွိမယ္ ဆိုရင္ Email ကတဆင္႔ နီးစပ္ရာ မိတ္ေဆြမ်ားကိုသတင္းပါးေပးပါ။ အေႀကာင္း တိုက္ဆိုင္ခဲ႔ရင္လည္း ဓါတ္ပုံႏွင္႔ပါ မွတ္တမ္းတင္ၿပီး ၿဖန္႔ေဝႏုိင္မယ္ ဆိုရင္ ပိုၿပီးလို႔ ေတာင္ေကာင္းပါမယ္။
ကၽြန္ေတာ္တု႔ိဟာ သူတစ္ပါး ပိုင္ဆိုင္မႈကို မနာလိုစိတ္နဲ႔ အၿပစ္တင္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။အမွန္မွာ ဒီပိုက္ဆံေတြဟာ အာဏာကို အလြဲသုးစားလုပ္ၿပီး ခုိးယူထားတဲ႔ ဟာေတြၿဖစ္တဲ႔အၿပင္ ၿမန္မာႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ သက္သာ ေခ်ာင္ခ်ိေရး၊ ဖြံၿဖိဳးေရး၊သဘာဝေဘး အႏၱရာယ္ ကာကြယ္ေရးနဲ႔ ၿပန္လည္ထူေထာင္ေရး၊ က်န္းမာေရး ေစာင္႔ေရွာက္မႈ စတဲ႔လုပ္ငန္းေတြမွာ အသုးံၿပဳရမယ္႔ ပိုက္ဆံေတြပါ။
အၿမင္သာဆုးံ ဥပမာတစ္ခုအေနနဲ႔ ၿမန္မာႏုိင္ငံက ၿပည္သူ႕ေဆးရုံမ်ားကိုဘဲ ႀကည္႔ပါ။ အေဆာက္ဦးႀကီးသာ ရွိၿပီး လူနာေတြက သူူတို႔သုးံစြဲတဲ႔ ဂြမ္းကအစ ဆရာဝန္၊ သူနာၿပဳေတြအသုးံၿပဳဖို႔ လက္အိပ္ဖိုးက အစၿပန္ေပးေနရတဲ႔အေၿခေနထိၿဖစ္ေနတာကိုေတာင္ ဘယ္သူ ေသေသ ငေတမာရင္ၿပီးေရာဆိုၿပီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဆိုသူ ဒီပဲယင္းစိုးဝင္း ေသြးကင္ဆာၿဖစ္ေတာ႔ စကၤာပူမွာ အေၿခြရံ တစ္သိုက္နဲ႔လေပါင္းမ်ားစြာ ေနထိုင္ ေဆးကုသမႈ ခံယူခဲ႔တာေတြ၊ သန္းေရႊကိုယ္တိုင္ စကၤာပူမွာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေဆးကုသမႈေတြ ရဲ႕ကုန္က်စရိတ္ ေတြကို ဘယ္က ပိုက္ဆံနဲ႔ ေပးေခ်ခဲ႔ပါသလဲ။
စကၤာပူမွာ မိကြဲဖကြဲနဲ႔ နဖူးက ေခၽြးေၿခမ က်ေအာင္ ရုိးရုိးသားသား ပင္ပင္ပန္းပန္း ရွာၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ ေပးေဆာင္ခဲ႔တဲ႔ဝင္ေငြခြန္ေတြကို ႏုိင္ငံ ေခါင္းေဆာင္ ဆိုသူေတြက အတၱလြန္ကဲစြာ သူတို႔ခဏတာ ေကာင္းစားေရးအတြက္ လူမဆန္စြာ ၿမန္မာသံရုးံကတဆင္႔ ကုန္က်စရိတ္ မ်ားေပးေခ်ေစခဲ႔ပါတယ္။
စကၤာပူႏုိင္ငံမွာ မွီတင္း ေနထိုင္ႀကကုန္ေသာ ၿမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားခင္ဗ်ာ၊ ငါးခုးံမတစ္ေကာင္ ေႀကာင္ ့တစ္ေလွလုးံပုပ္ ဆိုသလို သန္းေရႊမိသားစု တစ္စုေႀကာင္႔ ၅၅ သန္းေသာၿပည္သူေတြ အတိ ဒုကၡ ေရာက္ေနရတဲ႔ၿမန္မာႏုိင္ငံကို မတရားမႈေတြကို ေဖာ္ထုတ္ ရႈပ္ခ်ၿပီး ရဲရဲဝန္႔ဝန္႔ အာဏာရွင္ကို ဆန္႔က်င္ပါလို႕တိုက္တြန္းအပ္ပါတယ္။
ရန္ေနာင္ မွေပးပို ့သည္။
သန္းေရႊလိမ္ပံု ယုတ္ပံု
ေရြးေကာက္ပြဲ သတင္းမ်ား ဆင္ဆာထိ
Friday, 12 March 2010 19:17 ေအာင္သက္ဝိုင္း
E-mail Print
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သတင္းႏွင့္ သံုးသပ္ခ်က္မ်ားကို ပုဂၢလိကပိုင္ သတင္းမီဒီယာ မ်ားတြင္ လြတ္လပ္စြာ ေရးသား ေဖာ္ျပခြင့္ မရွိေၾကာင္း ရန္ကုန္ အေျခစိုက္ ဂ်ာနယ္ သတင္း ရပ္ကြက္မွ ၾကားသိရသည္။
အပတ္စဥ္ထုတ္ ပုဂၢလိက သတင္း ဂ်ာနယ္မ်ား အေနႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒ ထြက္ရွိသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္ နက္တည္း မွတ္ပံုတင္ရန္ အစီအစဥ္ ရွိေသာ ပါတီတခ်ိဳ႕ကို ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းကာ လက္ရွိ အေနအထား အတိုင္း သတင္း ေဖာ္ျပခြင့္ ရရန္ ႀကိဳးစားၾက ေသာ္လည္း စာေပ စိစစ္ေရးက ျဖတ္ေတာက္သျဖင့္ ေဖာ္ျပခြင့္ မရရွိေၾကာင္း အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ တဦးက ေျပာသည္။
အစုိးရပိုင္ သတင္းစာမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဆိုင္ရာ ဥပေဒ မ်ားအေပၚ အေကာင္း ျမင္သည့္ ေရးသားခ်က္ မ်ားကိုသာ ပုဂၢလိက ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပခြင့္ျပဳၿပီး ဥပေဒ ရႈေထာင့္မွ ေ၀ဖန္ သုံးသပ္ ခ်က္မ်ားကို လုံး၀ေဖာ္ျပခြင့္ မေပးေၾကာင္း သိရသည္။
“ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒကို သတင္းစာကအတိုင္း ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပတာမ်ိဳး၊ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပတာကို ႀကိဳဆိုပါတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးကလြဲရင္ က်န္တာ အကုန္ျဖဳတ္တယ္” ဟု အယ္ဒီတာခ်ဳပ္က ဆိုသည္။
ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒအရ အက်ပ္အတည္းေတြ႕ေနရသည့့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (NLD) ၏ အေျခအေန သတင္းမ်ားကိုလည္း လံုးဝ ေဖာ္ျပခြင့္ မျပဳေပ။
ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒမ်ားအရ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ NLD ၏ ဆက္လက္ ရပ္တည္ေရး အက်ပ္အတည္း ေတြ႕ေနၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သတင္းဂ်ာနယ္မ်ားက NLD တာ၀န္ရွိသူမ်ားကို ဆက္သြယ္ေမးျမန္း ေရးသားလိုၾကေသာ္လည္း စာေပ စိစစ္ေရးက အထူး တားျမစ္ပိတ္ပင္ထားေၾကာင္း ရန္ကုန္ စာနယ္ဇင္း အသိုင္းအဝန္းမွ သိရသည္။
“စစ္အစိုးရက ေထာက္ပံ့ေပးထားတဲ့ ပါတီရွိမယ္၊ သူတို႔ရဲ႕ အတုိက္အခံ ပါတီ ရွိမယ္ ဆိုပါေတာ့၊ မဲဆြယ္ပြဲမွာ သူတို႔ ေထာက္ခံတဲ့ ပါတီရဲ႕အသံပဲခြင့္ျပဳမယ္ဆုိရင္ ဒါ တရားမွ်တတယ္ မဆိုႏိုင္ေတာ့ဘူး” ဟု သတင္းေထာက္တဦးက ေျပာသည္။
စာေပစိစစ္ေရးက သတင္းမ်ားကို စိစစ္ရာတြင္ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးျမင့္ေဆြ၊ ရန္ကုန္တုိင္း အရာရွိႀကီးမ်ား၊ ေနျပည္ေတာ္ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးႏွင့္ ၀န္ႀကီးဌာနဆိုင္ရာ အရာရွိမ်ား ပါ၀င္ေသာ အထူးလုံၿခဳံေရးအဖြဲ႕ထံ စာမူၾကမ္းတင္ျပၿပီး ထုိအဖြဲ႕၏ အမိန္႔ ညႊန္ၾကားခ်က္ ျဖင့္ တည္းျဖတ္ စိစစ္မႈ ျပဳလုပ္ေနရေၾကာင္း သိရသည္။
ယခုတပတ္အတြင္း ထုတ္ေ၀ခဲ့ၾကသည့္ Myanmar Times၊ Bi Weekly Eleven၊ ေမာ္ဒန္၊ 7 Day News အပါအ၀င္ အပတ္စဥ္ ထုတ္ သတင္းဂ်ာနယ္ အမ်ားစုတြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒႏွင့္ ေ၀ဖန္မႈတခ်ိဳ႕ကို စာေပစိစစ္ေရးသို႔ တင္ျပခဲ့ေသာ္လည္း ေဖာ္ျပခြင့္ မရခဲ့ေၾကာင္း သတင္းဂ်ာနယ္ အသိုင္းအဝန္းက ဆိုသည္။
“ဥပေဒရဲ႕ အားနည္းခ်က္၊ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေဝဖန္ ေထာက္ျပ တာမ်ဳိးေတြ အျဖဳတ္ခံရတယ္” ဟု သတင္းေထာက္ တဦးက ေျပာသည္။
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ျပည္တြင္းသတင္းမီဒီယာမ်ားကို သတင္း လြတ္လပ္ခြင့္ မေပးသည့္အတြက္ တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္ရန္ မလြယ္ကူေၾကာင္း ရန္ကုန္အေျခစိုက္ သတင္းသမားမ်ားက သုံးသပ္ၾကသည္။
“လြတ္လပ္တဲ့ သတင္းမီဒီယာမရွိဘဲနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး တရားမွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္လာမလဲ။ ခု ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒေတြ ထြက္ၿပီ။ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္က ဘာဆုိဘာမွ မရေသးဘူး” ဟု ရန္ကုန္အေျခစိုက္မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာတဦးက ေျပာသည္။
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒသစ္တြင္ စစ္ဗိုလ္အမိန္႔သံမ်ား ပါေနသည့္အတြက္ ဒီမုိကေရစီ နည္းလမ္း မက်ေၾကာင္း၊ အဆုိပါ ဥေပဒကို ေ၀ဖန္သုံးသပ္မႈျပဳရန္ လြတ္လပ္ေသာ သတင္းမီဒီယာမ်ား အထူးလုိအပ္ေၾကာင္း ျပည္တြင္း ႏိုင္ငံေရးသမား တဦးက ေထာက္ျပသည္။
ယခုျပ႒ာန္းလုိက္ေသာ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒတြင္ ပါတီမ်ားအေပၚ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္က တင္းက်ပ္ေသာ ထိန္းခ်ဳပ္မႈမ်ား ရွိသည္ဟု ဥပေဒပညာရွင္ တခ်ဳိ႕က သုံးသပ္သည္။
ထိုကဲ့သို႔ ထိန္းခ်ဳပ္မႈမ်ား ရွိေနေသာေၾကာင့္ သတင္း မီဒီယာမ်ားက ေစာင့္ၾကည့္ေရးသားရန္ လိုအပ္ေသာ္လည္း စာေပ စိစစ္ေရးေၾကာင့္ ျပည္တြင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပႏိုင္ျခင္း မရွိေပ။
သို႔ရာတြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒ စတင္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာသည့္ မတ္လ ၈ ရက္ေန႔မွ စတင္ကာ ျပည္ပအေျခစိုက္ သတင္း မီဒီယာမ်ားက အဆိုပါ ဥပေဒႏွင့္ပတ္သက္သည့္ သံုးသပ္ခ်က္မ်ား၊ တရားမမွ်တသည္ကို ေဝဖန္သည့္ သတင္းမ်ား ေရးသား ေဖာ္ျပေနၾကသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
“ျပည္ပအေျခစိုက္ ျမန္မာမီဒီယာေတြကေတာ့ အရင္ကလည္း လုပ္ေနတယ္၊ ခုလည္းလုပ္ေနတယ္၊ ေနာင္လည္း ဆက္ လႈပ္ရွားေနၾကမွာပဲေလ။ က်ေနာ္တို႔႐ံုးမွာေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒထြက္ၿပီေဟ့ ဆိုတာနဲ႔ ဘယ္သူ႔ကိုဗ်ဴးမယ္၊ ဘယ္ကို သတင္းလိုက္မယ္ဆိုၿပီး ေယာက္ယက္ ခတ္သြားၾကတယ္။ လုပ္ခြင့္မရတာ ရတာက တပိုင္းေပါ့” ဟု သတင္းဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာ တဦးက ဆိုသည္။
ဂ်ာနယ္ တေစာင္မွ တာဝန္ရွိသူ တဦးကလည္း လာမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲကာလ အေျခအေနကို ေဖာ္ျပႏိုင္ရန္ ႏိုင္ငံေရးစာမ်က္ႏွာ တခု သီးသန္႔ဖြင့္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ဆက္စပ္သည့္ ကိစၥရပ္မ်ားကုိပါ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။
“စိစစ္ေရးက လြတ္သေလာက္ေပါ့။ လြတ္တာမလြတ္တာ အသာထား၊ ေရးၾကည့္မယ္လုိ႔ စိတ္ကူးထားတယ္၊ တရားမွ်တတယ္ ပဲျဖစ္ျဖစ္ တရားမမွ်တဘူးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေရြးေကာက္ပြဲကို စိတ္ဝင္စားၾကတယ္။ က်ေနာ့္အျမင္ ေျပာရရင္ အခုရက္ပိုင္းေလာက္က စၿပီး ဂ်ာနယ္ေတြ ေစာင္ေရတက္မယ္” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
သတင္းဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ တဦးက လာမည့္တပတ္ ထြက္မည့္ ၎တို႔ ဂ်ာနယ္အတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သတင္းအမ်ားစုကို စိစစ္ေရးက ျဖတ္ေတာက္လိုက္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပသည္။
“ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ေဖာ္ျပခြင့္ေပး၊ မေပး မေျပာတတ္ဘူး။ ဒီတပတ္ေတာ့ ဘာမွကို ထည့္လို႔မရဘူး။ အကုန္ျဖဳတ္တယ္။ ဗိုလ္မႉး တင့္ေဆြ မရွိလို႔မ်ားလားေတာ့ မသိဘူး။ သူ ေနျပည္ေတာ္သြားတယ္။ သူ ျပန္လာရင္ေတာ့ တမ်ိဳး ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္ ထင္တာပဲ” ဟု သူက ဆိုသည္။
ရန္ကုန္ရွိ သတင္းေထာက္အမ်ားစုမွာ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သတင္းမ်ားကို ပြင့္လင္းစြာ ထုတ္ေဖာ္ ေရးသားခြင့္ ရလိုၾကေၾကာင္း ေျပာဆိုေနၾကသည္။
အလြတ္သတင္းေထာက္ တဦးကမူ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒ သံုးသပ္ခ်က္ထက္ လူအမ်ား၏ အျမင္ကို စိတ္ဝင္စားေၾကာင္း သို႔ရာတြင္ စိစစ္ေရးက ျဖတ္ေတာက္မည္မွာ ေသခ်ာေသာေၾကာင့္ ေရးျဖစ္လိမ့္မည္ မထင္ေၾကာင္း ေျပာသည္။
ယခု လက္ရွိ စာေပစိစစ္ေရးသည္ ယခင္ ေထာက္လွမ္းေရး လႊမ္းမိုးသည့္ကာလ စာေပစိစစ္ေရး ညႊန္ၾကားေရးမႉး ဗိုလ္မႉးေအးထြန္း လက္ထက္ထက္စာလွ်င္ အနည္းငယ္ လြတ္လပ္သည္ဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း စာနယ္ဇင္း ေလာက၏ အေနအထားမွာမူ အစဥ္ ထိတ္လန္႔ေနရေသာေၾကာင့္ ယခင္အတုိင္းပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ရန္ကုန္သတင္းဂ်ာနယ္ ရပ္ကြက္မွ သိရသည္။
“ေရးၾကည့္ဖို႔ ႀကိဳးစားမလားဆိုတာရယ္၊ သူတို႔က စိစစ္မႈကို ႀကိဳးေလွ်ာ့ေပးမလား ဆိုတာရယ္ ကေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရမယ္။ ေရးမယ့္လူေတြလည္း ရွိၾကမွာပါ။ သူတို႔အေနအထားကို တခ်က္ၾကည့္မယ္၊ ၿပီးမွပဲ တခုခုလုပ္ၾကည့္ရမွာေပါ့” ဟု အလြတ္ သတင္းေထာက္ တဦးက ဆိုသည္။
ရန္ကုန္အေျခစိုက္ အမ်ိဳးသမီးသတင္းေထာက္ တဦးကလည္း ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒကို ျပန္လည္ သံုးသပ္ရန္ မလြယ္ကူေၾကာင္း၊ စာေပစိစစ္ေရးက ခြင့္ျပဳမည္မထင္ေၾကာင္း၊ ယခင္ထက္စာလွ်င္ စာေပစိစစ္ေရးက ပိုသတိထားလာမည္ဟု ထင္ေၾကာင္း ေျပာသည္။
“ေရြးေကာက္ပြဲကာလမွာ သတင္းေရးတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ သံုးသပ္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အားလံုး ဆင္ဆာ ေအာက္မွာပဲ ရွိမွာပဲ။ ညႊန္ၾကားေရးမႉး ဗိုလ္မႉးတင့္ေဆြကို ေမးခ်င္တာက အတုိက္အခံဘက္က အသံကုိ ခြင့္ျပဳမလား ဆိုတာပါပဲ” ဟု ေဆာင္းပါးရွင္ တဦးက ေမးခြန္း ထုတ္သည္။
စစ္အစုိးရသည္ မတ္လ ၈ ရက္ေန႔မွ စတင္၍ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒမ်ား ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ေသာ္လည္း ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပမည့္
ရက္ကို ယခုအခ်ိန္အထိ အတိအက် ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားျခင္း မရွိေသးေပ။
Rest of your post
ငါမဟုတ္တဲ ့ ငါမ်ား
ငါရဲ့ခႏၶာ
ငါေျခခ်မိတဲ ့ဒီကမၻာအတြက္ေတာ့အသံုးခ်ခ်င္တယ္။
ငါ ့ရဲ့ဆႏၵ
လိုတရ ေလာက္ေအာင္မစြမ္းေပမယ့္
ဒီကမၻာေျမရဲ့
လိုအပ္တဲ့ ဟာကြက္ေလးတကြက္ေလာက္ေတာ့ ျဖည့္ႏိုင္ေကာင္းရဲ့။
ငါ့ရဲ့ေစတနာ
တကမၻာလံုးက ရသြားခဲ့ႏိုင္ေလာက္ေအာင္
အသက္ရွည္ဖို ့မေသခ်ာေပမယ့္
ကမၻာေျမေပၚက ဒုကၡသည္ေလးတေယာက္
ေစတနာေရၾကည္ေသာက္ တကမၻာၾကီးေလာက္
အျပံဳးနဲ ့တုန္ ့ျပန္ခံရင္ေတာ္ျပီ။
ငါမဟုတ္တဲ့ ငါ
ဒီကမၻာအတြက္ ဘာမ်ားလုပ္ေပးခဲ့ျပီလဲ။
(ဘာမဆို အတၱမထားဘဲ လူသားခ်င္းစာနာစြာနဲ ့အမ်ားတကာ မိမိေၾကာင့္ အျပံဳး တစက္ျမင္ေတြ ့ ၾကည့္နဴးရသည္က ဘ၀ရဲ့ ့တန္ဖိုး အေနနဲ ့ ေရးျဖစ္ပါတယ္)
Subscribe to:
Posts (Atom)
